«Το δέντρο της φιλαναγνωσίας στην τάξη μας»
«To δέντρο της φιλαναγνωσίας
έχει ρίζες φαντασίας
στα φύλλα πάνω, βιβλία γεμίζει
κι όλο περισσότερο ανθίζει!»
Το «δέντρο της φιλαναγνωσίας» είναι το δέντρο της γνώσης, το δέντρο που θα δημιουργήσουμε στη γωνιά φιλαναγνωσίας που έχουμε στήσει στην τάξη μας.
Μια γωνιά, όπου τα παιδιά θα μπορούν να ξεφυλλίζουν βιβλία, να συζητάνε και να υλοποιούν όλες τις δράσεις φιλαναγνωσίας με αφορμή ένα βιβλίο.
Η φιλαναγνωσία δεν είναι και δεν πρέπει να θυμίζει μάθημα. Είναι η καλλιέργεια της αγάπης για τα βιβλία. Είναι η ευκαιρία για δράσεις και δημιουργία. Η ευκαιρία για διηγήσεις και δραματοποίηση. Η ευκαιρία για να ζωγραφίσουμε εικόνες από τα βιβλία που διαβάσαμε. Είναι η ώρα που τα βιβλία θα μας ταξιδέψουν στον κόσμο της φαντασίας.
Να λοιπόν γιατί είναι απαραίτητη στην τάξη μας «η γωνιά της φιλαναγνωσίας». Μπορούμε να την φτιάξουμε με λίγα και απλά μέσα. Τι χρειαζόμαστε;
Πρώτα πρώτα μεράκι και διάθεση και λίγες πινελιές φαντασίας. Λίγα ράφια με βιβλία. Η παιδική λογοτεχνία είναι τόσο πλούσια σε τίτλους βιβλίων. Ο δάσκαλος έχει την ευκαιρία να επιλέξει βιβλία που ταιριάζουν στους μαθητές του.
Αφίσες εκδοτών στον τοίχο καθώς και ένα ταμπλό με ιστορίες που γράφτηκαν από τους μαθητές μας και με ζωγραφιές τους. Αποκόμματα από εφημερίδες και περιοδικά σχετικά με τα βιβλία και τους συγγραφείς. Ένα χαλί και πολλά μαξιλάρια για να κάθονται όλοι αναπαυτικά. Έναν υπολογιστή. Μια υδρόγειο σφαίρα με φωτισμό, για να δημιουργήσουμε ατμόσφαιρα. Ένα χνουδωτό ποντικάκι ή αρκουδάκι σαν «μασκότ», που θα συνοδεύει την ανάγνωση μας στους μικρούς μαθητές.
Κι εκεί, στο κέντρο της γωνιάς μας, το «δέντρο της φιλαναγνωσίας». Θα το φτιάξουμε με χαρτόνι ή κολλάζ ή θα το ζωγραφίσουμε σε χαρτί του μέτρου . Θα βρούμε κάποιο τρόπο να το κάνουμε όμορφο, κατασκευάζοντάς το μαζί με τους μαθητές μας. Θα το γεμίσουμε με πράσινα φύλλα και σε κάθε φύλλο θα γράφουμε τον τίτλο και το όνομα του συγγραφέα, από τα βιβλία που θα έχουμε διαβάσει.
Σ’ αυτήν τη γωνιά οι μαθητές μας θα ανακαλύψουν τη χαρά και την απόλαυση της ανάγνωσης. Γι αυτό και όταν τους προτρέπουμε να πάμε να καθίσουμε στη γωνιά της φιλαναγνωσίας, αντί να πούμε, «εμπρός πάμε για διάβασμα», θα λέμε; «εμπρός πάμε να παίξουμε».
Εκεί θα ζωντανέψουμε τα βιβλία και τις ιστορίες τους. Θα ταυτιστούμε με τους ήρωες και θα τους αναπαραστήσουμε. Θα παίξουμε παντομίμα, θα τραγουδήσουμε και θα χορέψουμε. Το μυστικό είναι να μη σχολειοποιήσουμε τις φιλαναγνωστικές δραστηριότητες, αλλά να μοιάζουν περισσότερο με παιχνίδι.
Όλα αυτά χρειάζονται μεράκι και αγάπη για το βιβλίο. Αυτήν την αγάπη θέλουμε να μεταδώσουμε στους μαθητές μας και όχι απλά να τους φέρουμε κοντά στο βιβλίο. Δεν αρκεί να τους πείσουμε πόσο χρήσιμο είναι το διάβασμα, αλλά να τους βοηθήσουμε να ανακαλύψουν την απόλαυση που θα εισπράξουν από αυτό. Είναι ένα δώρο που τους οφείλουμε σαν παρακαταθήκη για το μέλλον τους.
Και όσο τα φύλλα στο «δέντρο της φιλαναγνωσίας» θα φουντώνουν και θα πληθαίνουν, γεμάτα από τίτλους βιβλίων, τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες θα έχουμε να κερδίσουμε τους μελλοντικούς αναγνώστες.