"AΣ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ΜΑΣ"

"AΣ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ΜΑΣ"

Μια πρόταση για την καλλιέργεια της δημιουργικής φαντασίας των παιδιών.

Κάποια στιγμή ζήτησα από τους μαθητές μιας σχολικής τάξης να σκεφτούν και να μου απαντήσουν στο ερώτημα:
Tι σημαίνει για σας το παραμύθι;
Τους ζήτησα να εκφράσουν αυθόρμητα αυτό που τους έρχεται στο μυαλό. Το κάθε παιδί έγραψε αυτό που πίστευε στα χαρτάκια που τους έδωσα.
Μερικές από τις απαντήσεις τους ήταν:
-Για μένα το παραμύθι είναι φαντασία
-Είναι ο δάσκαλος, όταν μας διηγείται και κρεμόμαστε από τα χείλια του
-Είναι ένα ταξίδι στον κόσμο της φαντασίας
-Eίναι ένα όνειρο
-Είναι η γιαγιά και ο παππούς και οι ιστορίες τους
-Είναι η αγκαλιά της μαμάς μέχρι να μας πάρει ο ύπνος
-Eίναι μια ιστορία με ωραίο τέλος
-Είναι παρηγοριά
-Είναι χαρά και παιχνίδι
-Είναι μια ψεύτικη ιστορία
Aπό τις απαντήσεις τους και τη συζήτηση που ακολούθησε, διαπίστωσα πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν τα παραμύθια στη ζωή τους. Τους δημιουργούν εικόνες φανταστικές και τους ταξιδεύουν στην περιπέτεια. Μ’ αυτά αντιμετωπίζουν τους φόβους τους καθώς κρύβουν μεγάλες αλήθειες. Τους κάνουν να ονειρεύονται με τη χρυσόσκονη της φαντασίας. Τα παραμύθια φωλιάζουν στις καρδιές τους και τους κάνουν πιο δυνατούς. Σ’ αυτά ανακαλύπτουν έναν μαγικό κόσμο, όπου το καλό πάντα νικά το κακό και ο ήρωας στο τέλος κατορθώνει να πετύχει τους σκοπούς του.
Αν λοιπόν το παραμύθι είναι το μαγικό κλειδί που μ’ αυτό θα ανοίξουμε πόρτες στη γνώση και στη φαντασία, τότε θα αγγίξουμε και τις ψυχές των παιδιών, για να εκφράσουν ελεύθερα τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους.
 Με αφορμή λοιπόν ένα παραμύθι, ο δάσκαλος μπορεί να ενεργοποιήσει την τάξη και να της δώσει φτερά. Να ανεβάσει τους μαθητές του στο μαγικό χαλί και να τους ζητήσει να ταξιδέψουν μαζί στον κόσμο της φαντασίας.
Η «κόκκινη κλωστή» αρχίζει να ξετυλίγεται και ξαφνικά όλοι μεταμορφώνονται σε ήρωες του παραμυθιού.
Ο κάθε μαθητής βρίσκει τον ρόλο που του ταιριάζει. Όλοι μαζί κατασκευάζουν στολές για να παίξουν τους ιππότες, τις νεράιδες, τους δράκους και τους πειρατές. Κι όλα αυτά με απλά υλικά και πολλή παραμυθόσκονη. Δραματοποιούν, αυτοσχεδιάζουν, συμμετέχουν και δημιουργούν. Τραγουδάνε και χορεύουν. Γράφουν διαλόγους και στίχους για παραμυθοτράγουδα. Μ’ αυτόν τον τρόπο ξετυλίγονται αβίαστα τα ταλέντα των παιδιών και αξιοποιούνται οι ικανότητές τους.
Μέσα από τη δραματοποίηση, το παραμύθι μετατρέπεται σε θεατρικό παιχνίδι που περιμένει το κοινό του για να το μαγέψει.
«Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα»…και η αυλαία θα πέσει, όμως η στιγμή αυτή της δημιουργικής συμμετοχής θα μείνει αξέχαστη στη μνήμη των παιδιών σαν μια μαγική ανάμνηση που μόνο τα παραμύθια μπορούν να τους χαρίσουν.
Αν ψάξουμε κι εμείς το παιδί που κρύβεται μέσα μας, θα θυμηθούμε τη μαγεία που ασκούσαν πάνω μας τα παραμύθια με τη ζεστή φωνή της γιαγιάς να μας νανουρίζει γλυκά. Ας μεταδώσουμε λοιπόν την αξία των παραμυθιών στα παιδιά μας, γιατί μέσα σε εποχές δύσκολες και ανταγωνιστικές, θα μπορέσουν να βρούν ισορροπίες, θα αποκτήσουν ήθος και χαρακτήρα, θα γνωρίσουν καλύτερα τον εαυτό τους και θα μάθουν να ξεχωρίζουν το καλό από το κακό.
Ας βάλουμε το παραμύθι στην τάξη μας, σαν ένα καλό και χρήσιμο εργαλείο για τη διδασκαλία όλων των μαθημάτων, για την ηθική και αισθητική καλλιέργεια των μαθητών και, πρωτίστως, για την καλλιέργεια της δημιουργικής φαντασίας. Μ’ αυτόν τον τρόπο, θα γίνει η τάξη μας χώρος ψυχαγωγίας, ελεύθερης έκφρασης και δημιουργίας.
Και έτσι, με σύμμαχο τα παραμύθια, θα ζήσουμε κι εμείς καλά και τα παιδιά μας ακόμα καλύτερα!
Ελισάβετ Τάρη
Σχολική Σύμβουλος Δ.Ε.